کد مطلب:27673 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

سرّ اينكه حضرت رسول(ص) مبدأ كلمات الهي را مشاهده ميكرد چه بود؟

حضرت رسول(ص) فرمود: من درِ اسراء بر بال جبرئيل نشستم وقتي به معراج رفتم از عرش الهي ندايي رسيد و من آن ندا را شنيدم كه گفت: «اني أنا الله». آنگاه من خدا را با قلب خود ديدم و با چشم نديدم: «فرأيته بقلبي و ما رأيته بعيني» (بحار9/289).

رسول اكرم(ص) فرمود: من به لقاء الله باريافتم و مبدأ همه كلمات را مشاهده كردم (بحار53/68) و اين بهتر از چهار هزار كلمه است كه موساي كليم تلقي كرد، چون آنها فروعات اصولي است كه رسول گرامي(ص) آنها را دريافت كرد.

سرّ اين كه حضرت رسول(ص)، مبدأ كلمات الهي را مشاهده ميكند و مصداق بارز «وجوه يومئذ ناضرة الي ربها ناظرة» قيامت/22-23 است، آن است كه چهره هستي وجود مبارك پيغمبر(ص) فقط متوجه لقاء الله است، چون خداوند فرمود: «فَأقَم وجَهك للِدين حنيفاً» روم/30، آن حضرت هم امتثال كرد و گفت: «اِنّي وَجّهت وجهي لِلذي فطر السموات و الأرض» انعام/79 و «انّ صلاتي و نُسُكي و مَحياي و مَماتي لله ربّ العالمين» انعام/162. البته چنين قلبي مجلاي نور حق بوده و به لقاي الهي بار مييابد.

نكته قابل توجّه اين كه در آيه «وجوه يومئذ ناضرة الي ربها ناظرة» قيامت/22-23، سخن از «وجهي» است كه به خدا مينگرد نه «چشمي» كه خدا را ميبيند، چون چشم هرگز خدا را نخواهد ديد؛ زيرا آن موجودي كه با چشم ديده ميشود، چه در دنيا و چه در آخرت مادي و جسماني است اما خدا كه نور محض و هستي صرف است، هرگز صورت مثالي ندارد، نه در دنيا و نه در برزخ و نه در قيامت كبري. امّا آنها كه داراي تفكّر اشعري هستند، با سوء برداشت از ظاهر اين آيه شريفه ميپندارند بعضي چشمها در قيامت خدا را ميبيند و حال آنكه اولاً محور آيه چهره است نه چشم، ثانياً منظور چشم باطن است نه چشم ظاهر و اولياي الهي با آن چشم باطن خدا را مينگرند. زيرا «لاتُدركه الَأبصار و هو يُدرك الأَبصار و هو اللطيف الخبير» انعام/103، چنانكه درباره كوردلي كافران فرمود: «فَاِنّها لا تعمي الأَبصار و لكن تعمي القُلوب التي في الصُدور» حج/46. اين كه امير المؤمنين علي(ع) فرمود: «ما كُنت أَعبد رَبا لم أَره» (بحار4/44) و در عين حال فرمود: «لا تُدركه العُيون بِمُشاهدة الَأبصار بَل تُدركه القلوب بِحقائق الايمان» (بحار4/44)، نيز ناظر به همين اصل است.

پس اين كه رسول خدا(ص) فرمود: من در معراج حقيقتي را دريافتم كه از چهار هزار كلمه موساي كليم(ع) بالاتر است، ريشه قرآني دارد؛ زيرا اگر كسي به لقاء الله رسيد حتماً از فيضها و كمالات مراحل نازلتر نيز برخوردار خواهد بود.

---

: آية الله جوادي آملي
تفسير موضوعي قرآن كريم ج 9 (سيرة رسول اكرم در قرآن)